Wrodzone wady serca

Zwężenie aorty – typ podzastawkowy

Podzastawkowe zwężenie aorty (subvalvar aortic stenosis – SubAS) to zwężenie drogi wypływu z lewej komory zlokalizowane pod zastawką aortalną.
Najczęstszą postacią tej wrodzonej wady serca jest zwężenie włóknisto-mięśniowe, występujące w postaci błony, rzadziej wału lub tunelu. Rzadszą postacią tej wady jest kardiomiopatia: pierwotna lub wtórna.

Objawy
U noworodków i niemowląt zwężenie podzastawkowe jest elementem złożonej wady serca (przerwany łuk aorty, zespół niedorozwoju lewego serca, kanał przedsionkowo-komorowy czy zespół Shone’a), a jego objawy zależą od towarzyszących nieprawidłowości, zwykle jednak dziecko jest w bardzo ciężkim stanie.
Jeśli zwężenie występuje w postaci izolowanej, wówczas przeważnie aż do wieku młodzieńczego przebiega bezobjawowo. Później, w wieku dorosłym, wada objawia się częstymi omdleniami i bólem w klatce piersiowej.

Leczenie
Zwężenie w postaci błony lub podaortalnego wału należy usunąć chirurgicznie. Rozległe wycięcie mięśniowej części zwężenia istotnie ogranicza częstość nawrotów, ale zwiększa jednocześnie ryzyko groźnych powikłań.
Rozległe podaortalne zwężenie (tunel) wymaga nacięcia drogi wypływu z lewej komory, następnie wycięcia zwężenia oraz poszerzenia drogi wypływu łatą osierdziową lub łatą z tworzywa sztucznego. W przypadku współwystąpienia zwężenia zastawki aortalnej, konieczna jest również wymiana zastawki aorty na sztuczną (operacja Konno) lub biologiczną z przeszczepieniem naczyń wieńcowych.

Powikłania
Do najczęstszych powikłań należą: nawrót zwężenia oraz uszkodzenie struktur sąsiadujących – zastawki aortalnej, zastawki mitralnej, układu przewodzącego, lub wytworzenie ubytku w przegrodzie międzykomorowej.