Przetrwały przewód tętniczy (Botalla)
Przetrwały przewód tętniczy (patent ductus arteriosus – PDA) to pozostałe z okresu życia płodowego naczynie łączące tętnicę płucną z aortą. Występuje w postaci izolowanej lub towarzyszy złożonym wadom. Stanowi jedną z najczęstszych wrodzonych wad serca (12%).
A. Zdrowe serce B. Przetrwały przewód tętniczy
Objawy
Charakterystycznym objawem przetrwałego przewodu tętniczego jest szmer skurczowo-rozkurczowy, tzw. maszynowy, słyszalny najlepiej w lewej okolicy podobojczykowej. W przypadku przetrwałego przewodu tętniczego o małej średnicy szmer bywa jedynym objawem klinicznym.
Leczenie
Bez względu na wiek, rozpoznanie przetrwałego przewodu tętniczego stanowi wskazanie do jego niezwłocznego zamknięcia. U wcześniaków przed zakwalifikowaniem do operacji podejmuje się próbę farmakologicznego zamknięcia przetrwałego przewodu tętniczego.
U dzieci poniżej 10 kg masy ciała przewód tętniczy, który daje objawy kliniczne (duszność, infekcje układu oddechowego, brak przyrostu masy ciała), należy zamknąć chirurgicznie lub w indywidualnych przypadkach interwencyjnie.
A. Przetrwały przewód tętniczy B. Podwiązanie przewodu tętniczego
C. Rozdzielenie przewodu tętniczego
Przetrwały przewód tętniczy u dzieci o masie powyżej 10 kg zamyka się metodą interwencyjną. Jeżeli średnica przewodu tętniczego w najwęższym miejscu nie przekracza 2,5 mm, przewód zamyka się najczęściej odczepialną sprężynką wewnątrznaczyniową, tzw. coilem. Jeżeli średnica wynosi powyżej 2,5–3 mm średnicy, przewód zamyka się zestawem Amplatza (Amplatzer Duct Occluder – ADO).
pod red.: prof. E. Malca, dr hab. K. Januszewskiej, M. Pawłowskiej