Powikłania zatorowo-zakrzepowe po operacji Fontana
Pacjenci po operacji Fontana narażeni są na ryzyko powstawania powikłań zatorowo-zakrzepowych. Predyspozycja do takich zmian jest wynikiem zaburzeń w układzie krzepnięcia, związanych z funkcją wątroby, kontaktu krwi z obcymi powierzchniami (protezami lub łatami) i zwolnionym przepływem lub zastojem krwi w układzie żylnym.
Zmiany zakrzepowo-zatorowe obserwuje się zarówno w układzie żylnym, jak i systemowym. Zatory i zakrzepy w krążeniu systemowym są wynikiem zaburzeń krzepnięcia oraz obecności komunikacji (fenestracji) pomiędzy krążeniem żylnym a systemowym. Obecność fenestracji w tunelu wewnątrzprzedsionkowym sprzyja zatorom skrzyżowanym.
Przewlekłe zmiany zatorowo-zakrzepowe w płucach zmniejszają całkowitą powierzchnię przekroju naczyń płucnych, prowadzą do wzrostu oporu naczyń płucnych i pogorszenia hemodynamiki po operacji Fontana. Najgroźniejsze są zatory w centralnym układzie nerwowym i naczyniach wieńcowych.
Autorzy: prof. Edward Malec, dr hab. Katarzyna JanuszewskaŹródło: „Moje dziecko ma wadę serca”pod red.: prof. E. Malca, dr hab. K. Januszewskiej, M. Pawłowskiej