Zwężenie aorty

Przezskórna balonowa walwuloplastyka aortalna

Przezskórna balonowa walwuloplastyka (plastyka) aortalna jest obecnie zalecaną metodą leczenia interwencyjnego noworodków i niemowląt z wrodzoną wadą serca pod postacią zastawkowego zwężenia aorty (valvar aortic stenosis).

W przypadkach umiarkowanego zwężenia zastawki aortalnej u dzieci starszych (poza okresem noworodkowym i wczesnoniemowlęcym), wskazaniem do zabiegu jest przede wszystkim gradient ciśnienia skurczowego między komorą lewą a aortą powyżej 60 mmHg, mierzony nieinwazyjnie metodą dopplerowską w czasie badania echokardiograficznego oraz gradient mierzony inwazyjnie, w trakcie cewnikowania serca, wynoszący ponad 50 mmHg. O wykonaniu zabiegu decydują również objawy kliniczne – bóle zamostkowe, zmiany w zapisie elektrokardiograficznym, omdlenia oraz zaburzenia rytmu serca.

Do leczenia interwencyjnego nie kwalifikują się dzieci, u których oprócz zwężenia stwierdzono niedomykalność zastawki aortalnej.

U dzieci i młodzieży walwuloplastyka zastawki aortalnej zawsze ma charakter paliatywny (tymczasowy), pozwalający na odroczenie zabiegu chirurgicznego. Ponad 50% pacjentów wymaga kolejnego zabiegu leczniczego w ciągu kolejnych 10 lat, głównie z powodu nawracającego zwężenia lub nasilającej się niedomykalności zastawki aortalnej.

Nieskuteczność zabiegu interwencyjnego jest wskazaniem do wykonania operacji.

Najczęstszym (40%) powikłaniem balonowej plastyki i przyczyną późniejszych ponownych operacji jest niedomykalność zastawki.